ey dağlar yüce dağlar başı dumanlı dağlar
yol verin de geçeyim yârim sılada ağlar
ah dağlar yüce dağlar niçin çıkmaz sesiniz
yârim haber bekliyor hiç mi bitmez sisiniz
oy dağlar yüce dağlar hiç mi yok insafınız
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla