Öksüz bir yüreğin çözülüşüdür şiir.
Yalnızlığına kapanan anın kör ışığı değil.
Çekili perdelerden süzülen gün ışığıdır ki,
Yürek tayfından geçmeden vermez alını yeşilini.
Seslerin delip geçtiği kulaklara küpedir
Sözlerin köpüğünü süzen.
Suların çıplak elidir dar gelir de bulvarlar
Kendi patikalarında yürür.
Dağıtır da düzyazının çarkını zembereğini
Yaşamı değil salt izdüşümünü verir.
Kayıt Tarihi : 26.3.2016 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!