Bunca yıl, boşuna yaşamışım...
Sahip olduğum tek şey kalemlerimdi...
Kağıtlarımı saymıyorum...
Çoğu kez, kullanılmış müsveddelerin üzerine yazdım çünkü...
Kalemi elime her aldığımda, bir yerden sonra kelimeler eşlerini buluyordu...
Ahenk tamamlanıyordu...
Yazılarım, bir öğünlük yem oluyordu martılara...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta