Şiirle Yaşamak Şiiri - Erdinç Ekici

Bunca yıl, boşuna yaşamışım...
Sahip olduğum tek şey kalemlerimdi...
Kağıtlarımı saymıyorum...
Çoğu kez, kullanılmış müsveddelerin üzerine yazdım çünkü...
Kalemi elime her aldığımda, bir yerden sonra kelimeler eşlerini buluyordu...
Ahenk tamamlanıyordu...
Yazılarım, bir öğünlük yem oluyordu martılara...
Oysa, hiç birisi pencereme gelip teşekkür etmedi...
Hani konuk oyuncu vardır ya...
Benim hayattaki konuklarım da sözlerim,cümlelerimdi...