Kalemler sevgilim,
Kağıtlar…..
Kuğu gibi,
Bembeyaz kağıtlar…
Cilvelenir, nazende durur.
Kelimeler…
Sözcükler…
Cümleler…
Yoldan çıkarmayın beni !!!!
Yazdıkça bendimi aşıyorum.
Şiirlerle baştan çıkıyorum.
İmgelerle dolup taşıyorum.
Şimdi sarayımda halvetteyim.
Ne uyku biliyor,
Ne yolculuk dinliyor.
Ne açlık biliyor,
Ne tokluk….
İmgeler, ilhamlar, dizeler
İstila etti mi yüreğini,
En yakın durakta sevişiyoruz.
Kalem kağıtla halvette,
Tenhalarda,
Pastane köşelerinde,
Sessiz akşamın,
Sıcak koynunda yalnızlıklarla…
Sabahın seherinde,
Serçelerin ötüşünde,
Papatyanın öpüşünde…
Zamansız kavuşuyoruz.
04.02.2024
20’.18
Nasıf Acar
DENİZLİ/Bereketler
Kayıt Tarihi : 15.5.2024 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!