Şiiristan bul Şiiri - Ozan Taşdemir

İnciden endamım var,sürer şair izimi
Dünyada düş güzeli bir gözleri elayım
Rüyalar anlatamaz ergûvanî yüzümü
Neyler tabib ezelden yar başına belayım

Ey anlamların yüreği, ey şiir-i cevher
Sen kıtaların kalbinde süzülen mücevher

Sana şair nazlı tepelerden bakar İstanbul
Aşıklar hasretine ağıt yakar İstanbul
İncitirken imbatları gönlünü ansızın
Gerdanına boğazdan şiir akar İstanbul

*

Seher yeli bebeğin gamzesine dokunur
Ve seyreder vapurlar cümbüşlü luna parkı
Rüzgarlar burda türkü niyetine okunur
Çağlar Kalamış'tan yazın söylediği şarkı

Meleklerin kalbinde açılınca tomurcuk
Öykülerden bu kente el sallıyor bir çocuk

Bulutları hep tunçtan parlayan gümüş şehir
Yumurcak yanağında beliren gülüş şehir
Çocuksu hikayeler düşerken uykulara
Gerçek misin, hayal mi, masal mısın, düş şehir

*

Tarihin gönlünden çağlara vurulan mühür
İnince yıldırım gibi surların bağrına
Artık bu denizlerin martıları bile hür
Sesleniyor maziden ecdad kutlu çağrına

Ulubatlı dikmede sancağını burçlara
Gökten zafer yağıyor yalvaran avuçlara

Fatih'in düşlerini süsleyen sultan şehir
Müjdesiyle ufka uzanan gülistan şehir
Onu ruhunda taşırken ebedi İstanbul
Yüzyıllardır çağlara okunan destan şehir

*

Ansızın kadim davet ulaşır ufuklara
Ayasofya mahzun, mağrurdur Sultan Ahmet
Seslenir Eyüpsultan kesilmiş soluklara
Bir bayram sabahı Süleymaniye'de rahmet

Elif bir kalem güzeli, od yakacak gibi
Camiler minyatürden sanki çıkacak gibi

Dolunayla tanışır yedi zümrüt tepede
Yıldızlarla konuşur yedi zümrüt tepede
Hayallerin aynasından yansırken İstanbul
Ezanları buluşur yedi zümrüt tepede

*

Neyzen hicrân üflüyor derinden İstanbul'a
Mızrabı ta gökyüzüne değiyor mutribin
Hüzün yağıyor orta yerinden İstanbul'a
Güz yağmurları gönlüne değiyor mutribin

Keman Üsküdar'dan elem taşıyor telinde
Tambur dile geliyor Cemil Bey'in elinde

Ruhlarda çınlayan sestesin sen şehr-i yar
Büyülü çiçeklerden destesin sen şehr-i yar
Sabâ mı, hüzzam mı, hicâz mı yoksa İstanbul
Gönüllerde dinmeyen bestesin sen şehr-i yar

*

Buğulu dalarken Çamlıca hülyalara
Turnalar kanadından kıtaları süzüyor
Kızkulesi'nden martı sızıyor rüyalara
Kıyılarında misafir yunuslar yüzüyor

Ufkun ötesinden göz kırpar Kınalıada
Her baharda cilvelisin,her mevsimde Moda

Gölgesi bile bende dinmez heyecan şehir
Tutkulu sevdaların diyarı canan şehir
Gökkuşağına gülerken öteden İstanbul
İçimde candan öte candasın sen can şehir

*

Ulu sultanlar gül yüreğinde konaklıyor
Toynaklarıyla yeri eziyor doru taylar
Vakitler sinende sonsuz sırrını saklıyor
Zamana meydan okuyor görkemli saraylar

Gemiler tepelerden selamlıyor dağları
Fatih inadına açıyor yeni çağları

Savaş nidasına ezelden tanışık belde
Fatih'siz kör karanlık, Fatih'le ışık belde
Tarihin perdesini aralarken İstanbul
Sultanları şair evlatları aşık belde

*

Lalelerin raksıyla devre verilen isim
Alınca haberini masalsı baharlardan
Yankılanır dersaadette ılık sesim
Leylaklar gülümsüyor büyülü diyarlardan

Seninle iklimleri nevbahardır yılların
Gül verir seninle çiçek açmaz dalların

Öter bahçelerinde yüreği bülbül diyar
Dağları hep gelincik vadisi sümbül diyar
Takvimler saadet, iklimler yalnız İstanbul
Tepeleri ıtır kokar hep dileği gül diyar

*

Umudu şu koca şehirde yaşatmak için
Sunarım gönlümü bizim ellerden hediye
Tüterken evlerinde türküler için için
Söylenirdi hep taşı toprağı altın diye

Geceler uzun, konar tepelerine evler
Yıldızlara tırmanır gökleri delen devler

Aşk bahçelerinin gülşenisin sen İstanbul
Sevdamın mis kokulu tenisin sen İstanbul
Kanat vururken kuşlar gökyüzüne ülkemin
Yarimin dönülmez meskenisin sen İstanbul

*

Maîli gülüşüyle gönlüme akan nehir
Süzülür kalbime melankoli çağından
İçimde ilkbaharsın, bende ışıklı şehir
Seyrediyorum seni gamlı gönül dağından

Dalında gül edalı, İstanbul nazlı yarim
Bağda bülbül sedalı İstanbul nazlı yarim

Tutkunum duruşuna şiiristanda gezeli
Neyler gönlüm aşıktır gözlerine ezeli
Kahrına sitem etmem, yak ruhumu şehr-i yar
Bana bir gülümse, İstanbul'da düş güzeli...