Yakarışı, gökyüzüne dönmüş başın
İsyanı herşeye ve herkese belki
Kendini kaybetmiş akıl
Hakkı olanı isterken titreyen eller
Çığlıkla kelimelerin belirdiği dudaklar
Acısına ortak isteyen vicdan
Yok öyle zaman kolay geçmez burada
Tek tek içersin kadehten
Hem yakar içini hem de yabancılaşırsın
Senden ziyade zaman uzaklaşır
Kafandaki bulutların içinde kaybolur
Elinde tuttuğun yalanlarla değil
Zaman duruyor
Sonra kendisini unutup
Geriye doğru işlemeye başlıyor
İleriye de gitse aynı
Hep aynı noktaya varacak
Kocaman bir hiçlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!