Şuurun Şiiri Şiiri - Abdussamet Kaya

Duyargalarımız oda sıcaklığına,
Önyargılarımız basına ayarlı.
"Homo homini lupus"
“Finis coronat opus”
Ayarlarımız, ne/re/ye dayalı?

Ne kadar kalleşçe gülüyoruz !
Maskeli partilerimizde.
Hüznün ve olmuşluğun kırıntısı,
Gevrekliğin hışırtısı
İşitilmiyor gözlerimizde

Baktığımıza üzülüyor,
Duyduğumuza hayıflanıyoruz
“Kahhar” ismine yakarıp
“Cebbar” olana yalvarıp
İzzet ve şeref arıyoruz

Ama gene de hayatı itiyor,
Şalgamı içerek yaşıyoruZ
Doğrudaki fiziği görüyor,
Mantıktaki doğruyu yoruyor
Yalandaki kimyayı seviyoruZ.

Doğumlar olmuyor artık
Sezeryanla alınıyoruz tezce
Herşey yaşarken oluyor
Ölümlüler ise ölmüyor
Yaşamını yitiriyor sadece