Şiirin serencamı Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

ŞİRİN DANSI

Bir akşamüstü, gökyüzüne serili
Şairin kalbinde titreşen aşk
Dört kıtalık dansa davet etti kendini
Serbest ölçülerle sarıldı şairin sözlerine.

Uyaklar, kaçtı bir kenara
Noktalama işaretleri iz bırakmadan kayboldu
Sözcük oyunları, benzetmeler sahnede
Şiirin biçimi, özgürlüğüne açıldı.

Aşk, cenneti ve cehennemi bir araya getirdi
Mutluluk ve acı, şairin yüreğini sarstı
Aşk, özgürlüğü veren bir melek
Aynı zamanda mahkum eden bir şeytan oldu.

Kalem elinde, yüreği döktü kağıda
Şiirde ses uyumları, melodiyi oluşturdu
Aşkın tınısı, hayatın harmonisini çaldı
Şair, kelimelerle resimler çizdi duygularını anlatan.

Kıyametin gölgesi düşerken aşkın üzerine
Mucizelerle bezeli bir dünya kurdu şair
Ölüm ve hayat, aşkın gizemli dansındaydı
Kaderle seçim, birbirine karıştı şairin gönlünde.

Aşk, bir kalemi ateşe verdi
Yüreği sözleriyle dolup taştı
Çelişkiler içinde, zıtlıkların arasında
Şair, aşkla dolu bir öykü yazdı yaşamın sayfalarına.

Şiirin amacı, aşkın karmaşıklığını anlatmak
Deneyimlerini okuyuculara aktarmak
Aşkın çelişkilerini ve zıtlıklarını göstermek
Evrensel bir güç olduğunu savunmak, şairin niyeti.

En sonunda, şairin kelimeleri
Okuyuculara bir aşk hikayesi anlattı
Aşkın hayatın anlamını ve değerini gösterdi
Şiir, aşkın evrensel ve sonsuz bir güç olduğunu kanıtladı.