Şiirin Ötesinde Uysal Bir Düş

Yıkılmış kentleri kodlamaya çıkan ağrılı bir nehir
Şiirin ötesinde uysal susan
Mistik istemlerin şekilsiz savaşçısı
Son filozof ta öldü
Hepimiz uygarlığın dibe çökmesiyle oluşan
Tortu bir kentiz artık
Hangi zamanda baksak
Keskin fısıldamalarda hiçbir değeri mutlak olmayan
Bir vazo taşıyoruz yanımızda

Muhalif fotoğrafların kadın elleri
Varoluş için de gereklidir bazen
Küle bırakılan bir ayna gibi
Yâda aynaya savrulan bir kül

Bir gün tüm sözcükler bitse Şarkılar başlar elbet
Ama ateşe bırakılan bu yağmurda
Gülümsemeyi ertelemiş kaçak bir gerilimiz daha
Hap aynı sokakta mahsur kaldığımız
Konusu kendisi olan bir öykü
Bin yıl önce yazıldı henüz bitmedi daha

Oysa usta bir anlatıcıdır düş
Aksakalı bir bebek
Var olmayı bile kıskandıran bir zekâ
Toplumun ruhsatsız tangosu
Dikkatli ve gizlice çoğalan basit bir cümle
Lal alıntılar
Hiçbir zaman sonu gelmeyen
Eskimiş bir hoşça kal
Ötesini de ısıtacak
Beklemeliyiz daha