Şiirin Olup Şiiri - İsmail Türkmen

Sana sarıldım düşlerimde
Sevdim görmen yüzünü
Yüreğimi bağladım gönlüne
Gecelerime ses oldun sevgi fısıldayan
Sustum söz oldun hayallerimde

Gözlerini gördüm sevda köprülerinde
Düşecektim yalpalayan düşlerimle
Yuvarlanıp dağ başlarından
Karadeniz’in azgın dalgalarına kapılacaktım
Ya da fındık ocaklarının birinde yok olacaktım
Gözlerini uzatıp tuttun beni
Kurtuldum yok olmaktan, çiçekler arasında
Yeşile çalan bakışlarında

Sessiz sedasız sevdim seni sen bilmeden
Çaldım kapısını yüreğinin
Hırpalanmaz, yamalı, ürkek duygularla
Seslenecektim sana
Seni ne çok sevdiğimi apansız
Sonra kaçacaktım, suçlu çocuklar gibi
Sen kızgın bakarken arkamdan
Saklandım bir şiir dizesin ardına

Söyleyemediklerimi, dizlerine yazdım
Sana ulaştırsın, diye
Renk renk çiçeklere bezeyip
Seni sevdiğimi fısıldadım arasından
Onca karanlık geceleri sabah kavuşturup
Söyleyemedim de sana
Şiirin olup söyledim, yüreğine
Seni çok sevdiğimi