Şiirin Kaymağı Tutarken Kaynayan İlhamda

Saçmaladığın zaman sihir bozulur
Tılsımı kaybolur kelimelerin
Kalemin içinde şiir yok olur.

Mutlaka kelâmın sahibi olmalısın
Kekemeliğin varsa geçmesi lâzım,
Hıçkırığının da bitmesi gerek
Elin de hiç titremeyecek yazarken.

İlham umut ise Güneşi doğmalı...
İlham ufuk ise İklimi değişmeli...
İlham bulut ise Yağmuru yağmalı...

Akışına bırakacaksın o suyu......
O istediği yerde akar sel olur,
Gerektiği yerde durur göl olur.

Yorum rotasına oturdukça menzilde
Kıssa mutlaka ulaşır hedefine.

Algılama rüzgârı...
Gül bahçelerinin esanslarını dağıtır,
Bülbülleri uykusundan eder
Seher vakti çimenlerin alkışları.
Zaman vereceğini verir herkese finâlde.

Mânâ...
Şairini başrol salıncağına yatırır
Okuyucunun mutluluk dudaklı tebessümü öpüşür
Alnına konulmuş bir değerli Armağan
Gerçek Şiir olduğu zaman.