-Ben Çanakkale’de şiirler yazıyorum İstanbul'a
Sense uyuyorsun İstanbul’un koynunda…-
Yine bir bahar gününde,
Karadan geçiriyorum gemileri…
Bugün aynı yaştayım Fatih’le;
Benim olmalı Şiirin İstanbul’u!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim