Şiirin Havası Şiiri - Süleyman Eser

Yaptıklarım değil
Tozlu yollara yazdıklarım
Yapamadıklarımdan artanlar
Ele almışken yolluklarımı
Uçar gider şiirim dilimden
Herkesin anladığı dilden
Ya da anlamak istediğinden
Ne dediğim önemli değil
Söylüyorsam içimdekileri
Ve içiyorsa onu güvercinim
Alnım ak geziyorumdur
Bu deryanın uçsuz kumsalında
Asla kaybolmam aklımın altında
Tutamadığım sevda masalında
Elveda demenin alışkanlık
Dönmemenin marifet sayıldığı
Geride kalanın kendince bayıldığı
Şuursuz bir ortamında hayatın
Oturamam son nefesime kadar
Kalan ömrümü akıtamam boş yere
Taktığım halkanın boynumda vebali
İlle de il olması gerekmez zeminin
Bir mahallede bakkal da olur
Korur bizi ortak tanıdıklarımız
Ve şiirim ortama ayak uydurur
Destekli sallarsam avlarım
Diye düşünürüm karın tokluğunu
Savurup sapanın taşını
Baş yararsam sararım yarayı
İlk etapta yardım alamam
Belki sonraki koşularda
Koşullar kanuna uyduğunda
Yanımda olsun isterim bir atlet
Ki terimi silerim kimi zaman
Asla sonunu düşünmem başladığım
Haddinden fazla gerekli sözlerin
Ve hep bu yüzden eksik alırım
Ve yüzü tamamlayamam kalırım
Aslında yetmişte yetmiştir bana
Ama sorun çıkarır hep yetmiş altı
Zaten fazla alsam atardım mutlaka
Şiir içinde bir yere iliştirip havamı.
14.08.2008
-Ümraniye-