-Yazının icadından önce de insanların bir kısmı doğaçlama olarak, ölçülü sözlerle konuşuyorlardı. Ancak bu şiirler yazılamadıkları için günümüze ulaşamamışlardır. Peygamberler ve Filozoflar, toplumları etkilemek için bazan şiire başvurmuşlardır. Bu nedenle şiirin tarihi insanın konuşmayı öğrendiği tarih kadar eskidir.
-Kur'an-ı Kerim nazil olmadan önce, Arap toplumunda şiir ve edebiyat en parlak dönemini yaşıyordu. Meşhur Arap şairler, yazmış oldukları güçlü ve etkileyici şiirlerini Kabe'nin duvarına asıyorlardı. Bazı Kral ve Padişahlar ünlü şairleri sarayına alır, sanatçıya değer verirlerdi. Şiirin sihirli gücü ile Kralları etkileyerek, saraylarda mutlu hayat yaşayan şairler de olmuştur. Fuzuli, Nedim, Nabi, Ömer Hayyam, Pir Sultan Abdal ve Karacaoğlan gibi şair ve ozanlar, şiir sanatının mürüvvetini de görmüşler ve Sultanlar'a konuk olmuşlar.
-Ancak Kur'an-ı Kerim bölüm bölüm nazil olduğunda, onun edebi gücü karşısında Arap şairler, utancından Kabe duvarına asmış oldukları şiirlerini indirmek zorunda kalmışlardır. İslam Dini'nin daha hızlı yayılmasında Kur'an-ı Kerim'in edebi ve şiirsel sanat gücünün etkileyici rolü olmuştur.
Bir örnek vermek gerekirse, İhlas Süresinin kafiye düzenini görelim;
Kulhüvallahu ehad,
Allahüssamed,
Lem yelid,
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
