ŞİİRİN DOĞUMU
Çoğu kez kendimi bile unutur
Yalın ayak çıkarım sokağa
Bazen hayallerimi
Bazen gerçeklerimi takarım kancama
Bir dizenin bir şiirin
Nerde nasıl ne zaman vuracağı
Belli olmaz hiç oltama
Kimi gün ellerim boş dönerim
Yenilmiş askerler gibi başım öne eğik
Kimi gün sığmaz dizeler sayfama,
Zafer kazanan komutanlar gibi başım önde dim dik….
Musa MENEKŞE
28.04.07/03:30
Kayıt Tarihi : 1.5.2007 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Menekşe](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/01/siirin-dogumu-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)