4.Güncellik boyutu:
Her yazılan güzel şiir kuşkusuz evrensel özellikler taşır. Ama şair, çağından, topraklarından ve olanlardan bağımsız yaşayamaz. “Bana ne olanlara, ben aşk şiiri yazarım, onu bilirim, onu söylerim..” diyemez. Daha doğrusu dememesi gerekir. Niye? Çünkü her iyi şair çağından sorumludur da ondan. İnsan hem kendisinde hem de olanlardan sorumludur. O bakımdan şiir hem çokça bireysellik taşırsa da aynı zamanda toplumsal olgudur. İnsanların ortak duygularından, acılarından, sevgilerinden ve olgularından söz etmeyen şiir aslında var olmayan bir şiirdir.
O zaman şiir kökleri olan, olması gereken bir olgudur. Kökler insanlığın yaşadığı çağa, zamana, zemine bağlılığı gösterir. Hiçbir yere zamana bağlanamayan şiir evrensel olmaz, aslında varolmaz; bir oyun gibi,oynanır ve biter.
İyi insan ve dolayısıyla iyi şair (iyi şairleri biz iyi insan sayıyoruz) çağından sorumlu olduğu gibi, kendi insanından, ailesinden köyünden, toplumundan da sorumludur. Köklerini oradan alır. Oraya ilişkin yazar; her şiirin bir tarihi,bir coğrafyası vardır (veya olmalıdır) eğer bunlar yoksa, söylenilenler boşunadır. Ortalığa atılmış bir avuç leblebi gibidir. Onları ancak civcivler yer.. Oysa iyi şiir, demirden leblebi gibidir. Yiyemeyenlerin boğazına oturur ve bazılarını ağlatır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta