Şiirin Bitişiyle İmzalandı Şairin Ölümü

ne kazma
ve ne de kürekle açıldı
derin çukur

sessiz ve kimsesiz kalınca
atılınca bir köşeye ilgisiz
gömüldü her sözcük
her dize
acıyla

yürekten dökülen kanların kızılında
parçalanarak içeride bir şeyler
örtüldü üzerleri iyice
simsiyah bir geceyle

cenaze merasimi var yakında
öldürülen şiirlerin
şair de öldü yitince imgeleri
ve ölünce şiirleri
kimsesiz
sahipsiz

“çaldım imgelerimi kendimden
hecesiz bir serüvendeyim şimdi
düz tümcelerde seyrediyor artık sözlerim
her söylediğim senin hiçliğin
söylemediklerim hiç kimsenin

dillenmiyor yüreğimdekiler
sessiz

sus
sakla kendine sözlerini
yapayalnız
yavaşça
hain bir kalemin ucunda
öldürüyorum
içimdeki şairi
beklentisiz”

16.08.2006

Atilla Güler