Şiirin Bendeki Seyri

Tertemiz bir sayfada, zorlukla başladım yazmaya,
Yazmadan sınırsız olan hayalimi kalıplara sığdırmaya,
Ortaya çıkan eserlerse zamanla beni andırmaya,
Önüme çıkan yazarlarda, bana aldırmaya başladı.

Gerçek ki, kolay olmuyor hayattan damıtmak,
Bu bir tercihtir, istersen içindekileri akıtmak.
İçinde ne varsa kalbinin, dışarı onlar sızacak,
Sonundur ya iyiliğe adanmak ya da sapıtmak.

Hayret ediyorum kendime,
Hayret ediyorum kelimelere,
Hani necip fazıl, Orhan veli,
Nazım hikmet ya da Nabi nerde?

Eserleri ben yazdım sanıyorum,
Çünkü ilk önce onları ben biliyorum.
Onlara bakıp bakıp şairini arıyorum,
Sonra bu şairlerin öldüğünü görüyorum.

Galiba eser vücuda gelince özgür oluyor,
Onun üstünde hâkimiyetim son buluyor.
Anacak hatıralarım, yanarak yok oluyor,
Ancak böylesi iyi, yeni eserlere yol oluyor.