Şiirin Anatomyası (Bölüm I)

Şiirin Anatomyası (Bölüm I)

I. Şiir üzerine Fermantasyon Hesapları…

Önce sözcükler var oldu
Başlıklar henüz yoktu
Sözcükten beyit var oldu
Beyitten kıta
Kıtadan şiir
Şiirden kitaplar oluştu…
Başlıklar halen yoktu…

Bir bir imgeleri doğurdu kalem
İnerken ruhun derinliklerine
Bir nehir gibi akarken dilim
Bir masal misali anlattı insanı dilim…

Önce gözler var oldu
Gözler gördü insanı okudu
Dudaklar ortada yoktu
Eller kaleme yoldaş oldu
Kalem kâğıda kara sürdü
Karadan beyaz düşler doğurdu…
Diller sonradan yola koyuldu…

Şiirden doğdu türküler
Şarkılar doğdu şiirden birer birer
Tarihi zabta alan oldu şiirler
Yalansız, ödünsüz şehitti şiirler…

Tarihin fermantasyon denklemi
Dilin ikinci kuvveti
Sabit pi sayısının edebiyattaki yeri
Doğururken bir bir imgelerini
Kangren oluyor şimdileri…

II. Aşkın Fotosentezi

Kara bir bulut gibi çöktü
Güneşi örtü
Güneş gözlerini yumdu
Bırakın biraz nefes alsın
Ayrılık, hüzün, hasret
Aşkın fotosentezi durdu
Şiirin fotosentezi durdu…

Karanlık da çiçekler büyütülmez
Bir kumral güvencin gibi olmalı aşk
Yağlı göğüs çarklarındaki karanlık değil
Bırakın diyorum
Bırakın
Kara bir bulut gibi güneşi kapatmayın
Çekilin güneşin önünden
Aşkın fotosenteze ihtiyacı var…

III. Çitlembik Sentezi

Çıtı pıtı kızlar
Ve
Don ki şot, Servantez
Yanlış yazdım biliyorum
Bilerek yalnız yazdım zaten
Dil bu ya
Bana ne ecnebinin yazdığı şekilden…

VI. Kırmızı Bülten Ve İrlanda Tarla Faresi

Çıkarsın artık kafasını delikten
İrlanda tarla fareleri
Güneşi görsün
Bahar gelsin isterim şiirlerimize
Bahar şenlikleri gibi yakalım ateşleri
Meyvelerimiz bol olsun
Toplasın bizden sonra gelenler
Aslı yazalım
Lakin keremin Aslı’sı değil
Kendi aslımızı yazalım…

Çıkarın artık kafalarınızı deliklerinizden
İrlanda tarla fareleri dahi çıkarsın
Güneş dışarıda
Güneş parıldıyor
Kırmızı bir bülten sarmış hayatı
Yazmalı insanı, savaşı, doğayı
Çalanı, hırsızı
Vuranı gelinciği dalında
Gözleri kapalı insanlığın ırzına geçeni
Görevin ne ki…

Murat Gevrek