-“Şiir hiç de edebiyat değildir; bir yaşama ve ölme yöntemidir…”
………………………………………………….(Arseni Tarkovski)
çift-çapraz’a getiriyorlardı
sordum çağırtkanlara
:
gidilen yerlerden kim çağırır geri?
çağrıya ses vermez
çalımlı bir çağda
çalgınların yaşlanmadan
çağıltısız
neden öldüğünü
çağırmayın beni!
dalımda çürüyor çağlalar
çoğulluğumuz küflenmekte
seviyor içimizdeki çamur
diplere dönmeyi
“insanı geçer acı”
çakır bir ayaz çökeltisiyiz şimdi
çalıyor çanlar!
(12 Ekim 2006) - 6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 67
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 13.10.2006 09:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başlık sadece (...Ç...) dir. (...ç...) olarak da denedim ama sistem maalesef tek harfle ifade edilen bir yazıyı kabul etmiyor. Sonuçta başlık yukarıdaki hale gelmiştir. Ancak (...Ç...) olarak okunmasını dilerim...
şiir seslerin uyumundan hoş bir müzik eşliğinde sunulmuş okuyucuya..
bir de çankaya'da çan olsa ne yapacaktık değil, mi?
bu da işin esprisi
Hayır okumadım okundum...
Tebrikler.
----
Koca kafalılar,mazoistler.
Güdük bıraktılar.
Meyve vermeden kestiler ağaçları.
Susturdular...
Çökerttiler...
Şimdi tahammül de kalmadı.
Çağırıyor toprak aslına dönmek var ya ;
Ağaç olacaktı bu tohum!
------
Koca Kafalılar
Koca kafada siyah-beyaz tek göz.
Samanlıkta iğne, bulunmaz beyin.
Kepçe kulaklarına ninni ”rodrigo”.
Dilinde ekşi hoşaf tadı…
Boğayı burmuşlar;
Ne arasın öküzde şehvet.
Koca kafalılar çok çektik sizden.
Güzel olan her şeyi,
Heveslerinize kurban ettiniz.
Tadını kaçırdınız,
Hayatı zindan ettiniz!
Hırsızları bile gücendirdiniz…
Gülleri soldurup;
Bülbülleri susturdunuz.
Tek gözünüzle gör/e/mediniz,
Dünyanın diğer yüzünü…
Birde isterseniz “Firdevs”i
Bilin ki nasibiniz, “eşek cenneti”.
Ahmet Bektaş
(Sadece bir esinlenmedir). Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)