Şiir yaralı bir yürektir, yazanın diliyle ağlar, gönlüyle nağmelenir, göz yaşlarıyla süzülerek sevdiğine gider. Sevenin sevdiğine itham ettiği bir türküdür şiir, sevgi burada dillenir sözcüklerin gizemiyle …
Burada cereyan eder aşk, burada heyecanlanır aşkın türlü türlü acıları, burada dindirmeye ҫalışır şair acılarını, burada dizelerle tükürür isyan tükürüğünü! Her dilde aynı hikaye, ama başka bir izahtır, bedenden ruha, ruhtan sevdiğinin bedenine ve ruhuna ulaşan! Acıların toplamından doruğa ulaşan, mezer taşlarına yazılan!
Ҫaresi bulunmayan ölüm ayrılığına isyanla ҫaresiz bir ҫare arayan! Burada konuşur insan kendisiyle, burada yaslanır ruh ve benden bir ağacın gövdesine, bir kayaya, bir dağ yamacına ve acısını haykırır iҫinden gelen tüm gür sesiyle insanlığın acılı ovasına …
Burada eli bağlanır insanın, yüreği ve gözleri sulanır, beyni bulanır, beden aşkın sevgisiyle donar – buz keser ve ruh acının dizeleriyle bütünleşir. Şiir konuşur yürek susar, beden ağlar, burada yüzleşir şair kendisiyle … Burada artar korkuları … yine burada yener korkularını, burada atar havlusunu havlayan hayata ve restini burada ҫeker bir dizeyle! Hasretlikle yanan gönül, hiҫ bir tesellinin teziyle sınavını kazanamaz!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta