Şiirimsi Duygular Şiiri - Hüseyin Atacan

Bilmem hatırlar mısın dostum
Yıllar öncesinde bir gün,
Yaşlı ve yorgun şehrin
Bir sabahçı kahvesinde
Buluşmuştuk seninle.

Üstünde dumanı tüten çaylarımızı
Derin bir muhabbet eşliğinde keyifle içmiştik.
Ardından birer de cigara
Yani çay ve sigara...
Zaten bunlardan başka keyif adına
Ne çalabilirdi ki felekten, iki fukara

Geceki yağmurdan kalan son damlalar
İsteksiz ve bitkin süzülürken çatılardan
Biz, hayata dair hayaller kurmuştuk.
Sözler, öyle keskin ve öyle katıydı ki,
Sanki dünyaya kafa tutmuştuk.

İçimiz kıpır kıpır mıydı, hayır!
Belki hayat dolu da değildik ama
Henüz gençtik.
Ve umutlarımız vardı
Hatta, sadece ikimize değil;
Tüm dünyaya yetecek kadardı.

Yazık ki zaman, akıp gitti anlamadan
Önce hayat kaydı yavaştan ayaklarımızın altından
Sonra da umutlar tükendi bir bir
Onca yıl göz açıp kapamadan bitiverdi be dostum.
Bir gün, birileri geldiler
Ve senin için ölmüş! dediler,
Şaşırdım!

Vay be, ölmüş ha! dedim
Bir yanlışlık olmalı!
Dünyaya sığmayan adam;
Küçücük bir çukura sığar mı? diye inledim
Hasılı bırakıp gidişini kabullenemedim.

Eğer hayatın vadettiği buysa, dostum
Yani bir dirhem bal için bir çeki odunu çiğnemekse,
Ya da her adımında tokadını yemekse feleğin
Ben, alacağımı aldım... sıramı bekliyorum
Sana Rabbimden rahmet diliyorum.