Yıllar önce...
Yaşlı bir budamacı tanımıştım...
Nasırlı, yorgun ve öksüz ellerinde,
Çeliğinin parıltısı kadar müşfik bir makas...
Kestiği her dal, yeni bir sürgün için umut!
Yaralanırken dirilmek buymuş düşününce,
Ağaçların kaderi ve dahi güllerin de!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta