Şiirimin ocağı
Gül yüzlü üzüm kızı şarabı kokla iç
an en uzun zamandır gerisini düşünme hiç
Gel çöl gönlüm tekrar yeşile bürünsün
gel iki cihan kavuşmak neymiş görsün
Seni öptükten sonra sinem ateş yurdudur
ateşgeda dudakların la mekanı oldurur
Salkım söğüt zülüflerin eğilsin üzerime
gölgesinde uzanayım kokun deysin yüzüme...
Bedir yüzün kör gecede gelsin gözüme dursun
zühre bile bu ziyaya kulağı küpeli köle olsun
Acıdan kaçınana aşk tacı hak değil
sabır nakkaşcısı yüreğim nahak değil
Gül yanaklı selvi nazenin bir sevgili
şiirimin ocağını lebleriyle ateşlemeli
Yarin gömleği olsam ah onu kucaklasam
düğmelerini iliklesem huzuru bulsam
19. Mayıs 2016
Tunay Bozyiğit SeydunaKayıt Tarihi : 6.6.2018 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!