Yorgun dağları kaldırmaya çalışmadın mı
Atlılarla çıktın yollara
Her defasında yorgun döndün
Savaşları anlatırken sevgiyi soktun kucağına
İhtilalleri sunmadın mı insanlara
Süsleyerek
Yalnızlıklara sarıldın yıllarca
Dağlara çıkardın insanları
Kurtuluşa sürükledin mitinglerde
Bir kadının dilinden döküldün
Namus ırz diye
Bir avuç suda boğacak kadar düşmanı
Doldurdun insanları canı burnunda
Yahya’nın koluna girmedin mi son yolculukta
Veli’yi götürdün İstanbul sevdasına
Hem sevdayım dedin hem türkü
Sevda türküsüyüm diyemedin bir türlü
Kaç yüz milyon defa yazıldın kâğıtlara ve kadınlara
Şimdi bir ölümdü ayrılıktı diye
Yaklaşıyorsun bana
Kurtuluşum yok ama
Şimdi yazıyorum bende
Ölümdü ayrılıktı diye
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 09:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Ali Duran](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/28/siirimin-dili.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)