Şiirimi Bozan Kafiye

ne zaman elimi atsam kafiyeye
gözlerinin yalanları geliyor aklıma
sahte gülüşlü kavurucu dudakların
yüzkarası bir çukur olan gamzelerin
düşüyor dizelere

kafiye derinliğini bozuyor
dizelere enfes oturdu sandığım sözcükler
aslında başka bir arayışın
bu yangın dilimde tüten eski bir aşkın
yaşanmamışlığın

vagon değiştiren bir tren yolcusu sersemliği
benim yazdıklarım
yani
seni sevemiyorum
diyememenin hikayesi...