Şiirime sığmadı... Şiiri - Tebessüm Kalfa

İstanbul’u gördüm denizden,
Koca bir şilep geçti ben Kadıköy vapurundayken.
Düdük çaldı uzun, uzun
Ufacık balık gibi görünen
Ufacık balık takalarına…

İstanbul’ gördüm uzaktan,
Sultanahmet’in minaresini,
Topkapı’nın mescidini,
Taş iskeleyi de gördüm
Martıları da,
Simit attım vapurdan martılara
Yemediler…

İstanbul’u gördüm sıcacıktı,
Bir sürü insan vardı Galata köprüsünde,
Balık ekmek kokuları,
Midesi kabaran bir kadın gördüm,
Hamileydi sanırım…

Yeni Camii’nin kapısını,
Yem satan yaşlı kadını,
Güvercinleri bile gördüm.
Peynirciler çarşısı, Kapalı çarşı
Hep kalabalıktı…

İstanbul’u gördüm,
Mor menekşe sokağını,
Kurumuş dere yatağını,
Tarihin içinde var olan
Lokantaları gördüm…

Ortaköy’ün arka sokağını,
Taksim’in kalabalığını,
Gayrettepe’yi gördüm.
Nazmi amcayı, Teksen teyzeyi,
Onlarla birlikte çocukluğumu da gördüm…

Gidemediğim kız kulesini
Kız kulesine bakan Üsküdar’ı,
Gidip kızı özgür bırakmak istedi yüreğim,
Olmadı…

Dikili taşı gördüm,
Üstündeki kuş figürünü de,
Fatih’i, Sinan’ı, Cengiz Han’ı.

Kâh uçtum, kâh yüzdüm.
Yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm…
İstanbul’u gördüm
Şiirime sığmadı…