Şiirim Varoldukça Sana Hayat Verir

Bırakma ellerimi demiştim
Alma bakışlarını benden
Seni bana doğru getiren
Adımlarını uzaklaştırma
Yoksa tüm zamanlar buharlaşır
Manası kaybolur hayatımın
Kış bastırır

Dudaklarıma bir mısra takılır
Yakar için içinde
Gururum engel olur söylemeye
Ne olursun gitme
Çırılçıplak bir çığlık olur sesim
Ufukta kaybolurken sen
Gücü yetmez söylemeye
O kelimeyi,gitme
Sadece bir gece kal
Sadece bir gece
Belki o kadardır ömrümüzde
Zamanı değil şimdi gitme

Sen gitsen de
Baharlarım silinse de gözlerinden
Ben gidemiyorum senden
Terkedişleri anlatacak sözcükler
Asılı terkedenlerin yüzlerinde
Ölümün ikizi,kan kardeşi
Ayrılığın tül perdesi
Örtülür günlerimin üstüne

İçimde devam etsede
Sevgiyle nefretin mücadelesi
Tüm günahlarından öte
Bağışlarım ben seni

Gitsen de sen hiç ölmeyeceksin
Gökyüzünün gözleri
Aydınlattıkça insanların yazını
Çiçekler açar, baharlar gelir
Sen varolmaya devam edersin
Asırlar çiğnese de
İnsanların toprak olmuş cesetlerini
Şiirim varoldukça sana hayat verir.