Şiirim anlat beni, söyle nasıl biriyim
Eskiler dünde kaldı, gördüğün son diriyim
Sen de susarsan gayrı, gücüm yetmez kelâma
Sözlerim kurşun olup, ulaşır mı bel'âma
Her kelimemde vebâl, her sözüm bir imtihan
Eyvallâh demelidir, okuduğunda duyan
Gün gelir yanılırsam yazarken tek satırda
Dağıt Yâ Rabb kalmasın, bir harf bile hatırda
Doğdum konuşamadım, nasıldır bilemezdim
Her acıya ağlardım, gözyaşım silemezdim
Neler neler söylerdim, ah bir dilim dönseydi
Bilmem hâl olur muydu, feryatlarım dinseydi
Okula başladığım, günler gelsin aklına
Okudum verileni, aldırmadan şekline
Bir gün sordum hocâma, 'nedir bu farz denilen
Ateş midir su mudur, basit bir göç sanılan
Mâdem farz dedim salât, hocam neden kılmazsın
Hâlbu ki sen hocasın, bilmemek ne bilmezsin'
O an anladım dostum, yalnızdım bu âlemde
Derdimin dermânını buldum yalnız kalemde
On iki yaşlarımda, seninle ilk tanıştım
Aklıma takılanı, ilk kez sana danıştım
Anlattım dertlerimi, atlamadan tek bir harf
Açık açık dertleştik, ne bir îmâ ne bir zarf
On dört yıl geldi geçti, ayrılamadım senden
Kolay mıydı gerçekte, ayrılır gibi tenden
Seni sevdim ben gibi, çok alıştım tenine
Dokunmak hecelere ve uzanmak yanına
Neler gördüm geçirdim, yirmi altı senede
Seninle paylaştım hep, kahretmedin yine de
Hâsıl-ı kelâm dostum, en iyi arkadaşım
Hep sen vardın yanımda, dem ki sıkışsa başım
Şimdi sıra senindir, dola beni çöz beni
Kalem senin elinde, ben şiirim yaz beni
Şiirim anlat beni, söyle nasıl biriyim
Eskiler dünde kaldı, gördüğün son diriyim
(adana - 14.05.08)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 18.6.2008 23:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!