Benim ile şiirim arasında sizlere kusuyorum bunu , haykırıyorum boyuna.
Hani çalarda biri kapımı ,
-sevgili dostum , ne haykırdın ha!
Düşünebilmeli insan.
Neyi düşünmeli?
Nasıl düşünmeli?
O şiir vardı ya !
İşte öyle düşünmeli.
Sevgili dostum!
Sana kustum şiiri, sana!
Üzme beni , dök içini.
Yani, ağzına geleni söyle
Ölümüsün de, mesela!
Ağzına geleni söyle elbet,
Ben ve şiir, aramızda!
Neyi düşünmeli acaba,
Kim bilebilir bir gün kalemimle bağ kuracağımı!
Ona şiirler kusup, "sevgili dostum" diyeceğimi.
4.haziran.2019
Kayıt Tarihi : 19.11.2019 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!