Şiirim Şiiri - Afet Kırat

Rüya gibi bir bahçe sözcükler çiçeklerim
Güç kuvvet versin diye imgeleri eklerim
Sularım gözlerimle açsın diye beklerim
Kanadını açarak kalemlere konarken
Ateşleri söndürür alevlenip yanarken.

Bazen hüzün yağmuru bazen cennet meyvesi
Dünyayı viran eder derdi gamı cilvesi
Kaşığı yazan kalem ak kâğıttır cezvesi
Üç vakte kadar gelen güzel haberdir şiir
Aklını baştan alan nazlı dilberdir şiir

O bir vahşi kısraktır koşmakta rüzgâr gibi
Dur durak bilmez aşkı Hak’tan yadigâr gibi
Yüreğinde coşkular mutluluklar var gibi
Uçsuz bucaksız vadi yeşil kırlar meskeni
Güneşin huzmesiyle yanıyor beyaz teni.

En güzel şarkıların nağmesinde coşandır
Nerede dize varsa düşünmeden koşandır
Düşlerin gizeminde kanatsız uçuşandır
Sevdalı gönüllerde aşkın adıdır şiir
Tuzu yağı biberi ömrün tadıdır şiir

Gururla haykırır o; “Damla değil denizim
Bazen susar kalırım bulunmaz gölgem izim
Bazen coşar taşarım sanmayın çaresizim
İçimdeki ateşle yıkar geçer aşarım
Duygum kaleme düşer volkanlardan taşarım.”

Özgürdür rüzgâr kadar, fırtınadır eser o
Sanatların içinde en duygulu eser o
Zalimlerin başını dizelerle keser o
Rengârenk bahçelerde tomurcuk açan şiir
Gönülden gönüllere mis koku saçan şiir…

Yasakların altında döker ezik sözleri
Güneşin kirpiğinde yutar kızgın közleri
Kapanmak üzereyken açılarak gözleri
Ses duyulur haykıran durun daha bitmedim
Sadece gerçek yazdım kimseyi incitmedim.

“İçimde yaşatırım Ferhat ile Şirin’i
Ben hayatın neşesi ben hayatın şirini
Sokakta sürünürken evsiz kalan birini
Şefkatli sözlerimle kollayan ben; Şiirim!
Mecnun’u ıssız çöle yollayan ben; Şiirim!”