Şiirim Şiiri - Muhammed Gidici

Sana boşuna mı şiirim dedim.
Seni yazmak, benim yaşamım.
Öyle bir aheng içindesin ki,
Mısra mısra akıyorsun ruhuma,
Ah ne haldeyim bir bilsen,
Seni yazmak benim yaşamım.
Kalemler yetmez oldu, seni yazmama,
Seni bir an bile yazmadığım olmaz.
Beni ruhsuz bırakmak mı istiyorsun,
Senden uzak bırakarak.
Ruhum ruhuna öyle bir sirayet edecek ki,
Elbet, yaşayacaksın benim sende yaşadığımı.
Bensiz asla huzur bulmayacaksın
Hiç ummadığın yaşayacaksın eksikliğimi
Kilitledin demir parmaklıklar ardında,
Züleyha gibi,ne kadarda acımasızsın
Zabira zindanlarını andırıyor
Zindandan farksız yaşadığım yerler
Baksana, sende kaldı aklım,
Deli divane oldum, görüyorsun
Ne oldu bana, nerdeyim, biliyormusun
Sendeyim,senin yürepinde, kalbinde.
Kayboldum ruhundaki derinliklerde,
Haykırışım feryadım, Rabbimedir