Şiiri sevdim, Seni sevdim. Şiiri - Ozan ...

Nasıl anlatsam seni sana,
Uykusuzluk şiirlerimi…
Hangi makam, hangi hicaz
Anlatır hislerimi?
Hiç bahsetmedim sana;
Ben seni şiir bildim,
Şiiri sevdim, seni sevdim.
Seni gördüğümde dut yemiş bülbül gibi
Kesildi heyecanım.
Gözbebeklerinden gökyüzüne yansıyan
O mavilik,
Ne güzel yaratmış Yaradan.
Şükrümsün sen, alayım!
Ozan oldum aşkından, sanki bir abdal.
"Sen bana şiir yazar mısın?" diyorsun;
Sarı oyalı sayfalara dökülsün mü hülyalarım?
Dudaklarında nefes alırken,
Nefsime esme öyle...
Bakma denizlerde kopacak tufan,
Bakma öyle.
Gecenin ortasında güneş mi doğsun?
Gülme öyle...
Susam tanesi gibi parmak uçlarımda çillerin,
Gamzende toplanan sevincim.
Ben seni şiir bildim,
Şiiri sevdim, seni sevdim.
Saçının her teli ilkbahar ahengi,
Kuzey ışıkları mı kıskansın istiyorsun?
Neşemsin, her şeyimsin,
Rabbimden hediyemsin.
Sarı oyalı sayfalara nasıl dökeyim yüreğimi?
Bir gözümden diğerine kıskanırım seni...
Geceyi boyadım adınla,
Yıldızlar kıskandı seni.
Her bakışında bin mısra saklı,
Her kelimede bin dua.
Dilimde ismin, kalbimde ateş;
Sana dokunmadan nasıl yanarım böyle?
Ellerin, bir nehir gibi huzura akar,
Kirpiklerinde sessiz bir seher vakti.
Adım adım yürüdüm sana,
Her adımda içimde biraz daha büyüdün.
Söylesene, nasıl sığdırayım seni
Bu dünyaya?
Hangi rüzgâr anlatır sesindeki dinginliği,
Hangi toprak taşır kalbimdeki ağırlığını?
Sen, bende hep var olan
Bir hasret gibi...
Yüreğime serpilmiş bir bahar dalısın,
Her çiçeğinde saklı bir ömür.
Şimdi ne zaman gözlerine dalsam,
Denizlerde kaybolmak istiyorum,
Sonsuz bir mavilikte...
Ben seni şiir bildim,
Şiiri sevdim, seni sevdim.