Şiiri Çok Sevene Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Esti acı rüzgar gözyaşı kıyısına gelip gitti dalgalar
Sen gitme
Hüzün fırtınası fikrimden derin uçurumlara itti beni hep
Sen itme
Dört gözle düşlediğim hayaller benim kara ufkumda yitti
Sen yitme
Neler etti neler gaddar akşamlar bana kimseler bilmez
Sen etme

Nasıl esti baharında çiçekli dalımı kırdı ayrılık rüzgarı
Sen kırma
Dikensiz gülümü derdi acı ne dalım ne yaprağım kaldı
Sen derme
Kalbimi ortasından vurdu durup dururken akrepli saat
Sen vurma
Mecalim yok çok yordu beni yaprak gibi savuran hazan
Sen yorma

Rüyada kayar yıldızım ömrümde gün doğarken batar
Sen batma
Savurur beni hasretin rüzgarı yalnızlığın çölüne atar
sen atma
Her damlası keder yağmurunun dert gölüme dert katar
Sen katma
Karanlık gecemde zalim felekle bir olur hilal kaş çatar
Sen çatma

Ahbap sandığım kim varsa kırıldı bana el oldu aman ha
Sen olma
Sevginin güneşi solunca karanlığına büründü ömrüm
Sen solma
Mecnun edip bölük pörçük aklımı gelinmez yola saldılar
Sen salma
Yeşeren çiçekli dallarımı yoldular kırdılar kopardılar
Sen koparma kırma yolma