Hareket saati belirsiz, varış istasyonu yok trenlerin
Tek yolcusu bendim hüzün kokan harap vagonların
Dağlar geçit vermedi, inişler dik yokuş oldular
Tanımsız yüzlerin, yabancı gölgelerin takibindeydim
Söylenmedik söz kalmadı ardımdan yalanlar, iftiralar
Yanılgılarını yüzlerine vuramadım onlar çoğul ben tekildim.
Duvarlara yaslandım, karanlık kuytularda gizlendim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Sonun başlangıcına son notları düşmek- bir yer var ki artık oraya varınca sorgu sual biter- geride kalan iyinin tatlı bir gülümseme- kötünün acı bir tebessüm olarak yansıdığı- yaptıkların kadar varlığın gücün- yapamadıkların için sayısızca engel- hayatta nasip kısmet bu kadar demekten başka bir şey gelmez elden- kutluyorum -saygılar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta