Şiirhanca Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Hayatla, ölüm arasında insanın dansı,
Bir nefes, bir soluktur tek referansı.

Ulaştığın sabır makamıdır ey insan.

Bir gün gelecek bütün çevrendekiler taş olacaklar.

Sisler gibi dağılırken karanlıklar
Sabahına düşen ışık kim olur bilir misiniz.

Yapmacık sevmeyin yüreğe ve ruha yakışmaz.

Yalanın rengi var gibi davrananlar,talan için tual hazırlayanlardır.

İnceldiği yerden kopuyorsa verdiğin kıymet, varsın kopsun kıyamet.

Biz sütten çıkan ak kaşıklardan çok,  kömürden kapkara çıkanları sevdik ve de bağrımıza bastık , kor gibi.

Kaderinde yaşam kadar ölümde var, bilinçsiz yaşama, bekleyerek ömür tüketme, bir eser bırak. Insanı ve doğayı sev.

Daha gül iken solanlar, dikenleriyle yaşamak zorundadırlar.
 
Seçimsizlik yapanlar, geçimsizlik nedir çok iyi bilirler.
 
İçinize sızanlarla, içinizden sızanların girdabıdır yaşamak.

Özgüveninizi ve tebessümünüzü eksik etmeyin, özgüveniniz sermayeniz, tebessümünüz ise sadakanızdır.

Dün üzüldün, ezildin, aldatıldın, ihaneti gördün,  ama bunları sırtında kambur yaparak yarınlarına taşırsan, sabah güneş seni aydınlatmayacaktır ey insan .

Aşkınızı sevginizle sulayın ki sevda yeşersin yüreklerde.

Ey toprağın üzerindeki insan, iyi bak, toprağın altındakilerde insandı, yaşanan sadece kısa bir andı.

Hiç bir kimse geçmişinden hızlı koşamaz.

Art niyetsiz, yürekte çoğalıp, yüreğe akan bir hazdır sevgi.

İçsem deminde ve sıcaklığında ne çok ısınırdı yalnızlığım.

İçinize bakın içten yaşayın.

Mazi ile gömülü olanların yarını yoktur.

Yolunuzu ve rotanızı iyi seçin,  bu denizler hep çarşaf gibi durmazlar, fırtınalarla baş edebilmek vardır hayatta.

Tut ellerimden solun olayım,
tut/sağınken g/özlerine.

Haklı söze sözüm biter.

Yarınına güvenme belkide yoktur. 

Solana kadardır gül ömrü,  ölene kadardır insan ömrü.

Sen aşk olda yüreğe düş, o sana çiçekler açtıracak bir toprak gibi sıcaklık verir.