Sen, aşka ve güzelliğe dair inancı kalmayan, bedeni ölmüş ama gömülmesi eksik kalmış bir kadın.
Ben, aşka ve güzelliğe inanan ama bunları hakeden kimsenin kalmadığını düşünen bir adam.
Sen, çocuğu, çocukluğu elinden alınmış bir anne.
Ben, annesinden sürgüne gönderilmiş kayıp bir çocuk.
Sen, bu dünyada unutulmuş, göz ardı edilmiş, mutluluktan mahrum bırakılmış, güzelliğinin değeri bilinmemiş bir Şiirenses.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta