Şiirella Şiiri - Faika Sarp

Çam ağacına konmuş Flurya*
Kanatlarında fersah fersah uzaklar
Sarınıyor kozalaklar
İçine sığmayan ötüşleri
Böcekler yuvalarına taşıyor
Allı pullu düşleri

Toprak ıpıltılı
Çimlenme şaşkını
Gökkuşağı renk üstüne renk
Çiziyor göklere aşkını
Tohum çatlıyor, tomurcuklar patlıyor
Su yürüyor dallara Şiirella

Hadi al eline gitarını
Kalbinin ufkundan nağmeler topla
Bir şarkı bestele Şiirella
Rinna rinna Arinna**
Soluğun yettiğince söyle
Buluşsun ruhumla
Ayrı düştüğüm sıla

Bulut bulut süzülüp geçme
Denizi tutma içinde
Dökül duygularıma
Kırmızı, mor, ela
Puyalar*** açsın kuytularımda
Durma Şiirella

Ateşle içimdeki baharı
Düşsün güz yaprağı hüznüm
Yeşert gözlerimi
Çal gitarını, çal Şiirella
Rinna rinna Arinna
Isıt donmuş iliklerimi
Şarkınla donat bahçemi

Silkele yüzümden yılların izini
Ne çok umut, ne çok sabırdım
Unuttur bana unutulduğumu
Unuttur zamanın geçtiğini
Heder olmasın bunca hasretim
Yeşert gençliğimi

Çal gitarını çal Şiirella
Dokun tellere
Rinna rinna Arinna
Isıt donmuş iliklerimi
Şarkınla donat bahçemi

21. 03. 2002
Faika SARP
*Flurya: Güzel ötüşlü yeşilimsi kuş
**Arinna: Hititlerde Güneş Tanrıçası
***Puya: And dağlarında yetişen ve 60-70 yılda bir en güzel çiçeğini veren bitki