Şiire Şiir Şiiri - Fatih Güngör

İzdivacıdır sözlerin,
Kor umudu közlerin,
Canına neşe katar,
Yar bekleyen gözlerin.

Şiir benim kaderim,
Onunla meşk ederim,
İki kez hemhal olsak,
Bak şair oldum derim.

Özlemler söze gelir,
Hayaller dize gelir,
Kurunca söylenmez de,
Kırılsa dile gelir.

Ya mutluluk ya da acı,
Bir sanık, bir davacı,
Ruhun dermanı, ilacı,
Şair her yerde baş tacı.

Şiir, özeti romanın,
Nağmesi bir sevdanın,
Belki en öz yoludur,
Bir derdi anlatmanın.

Yazana ortam lazım,
Azıcık zaman lazım,
Meram anlatmak için,
Şaire ilham lazım.

Ne bir uyak ne kafiye,
Gönül gerek sevgiye,
Haktan gelen vergiye,
Sınanmış yürek lazım.

Şiir uzundur bazen,
Yürekten kopup gelen,
Bazen de kısa ve öz,
Konuşturur her telden.

Şair kırılgan olur,
Onu şiir savunur,
Yarinden ayrılsa da,
Sözcüklerle avunur.

Söz olur şiirleşir,
Yazdıkça güzelleşir,
Dilden uçar gider de,
Yüreklere yerleşir.

Yare gider kuş gibi,
Düşmanına taş gibi,
Şaire yürek ister,
Bir Neşet Ertaş gibi.

Her derde deva şiir,
Şarkılara can verir,
Cümle alem dilinde,
Türkü diye söylenir.

Güç verir destanında,
Coşar milli marşında,
Ne zaman gerek duysan,
İşte şiir karşında..

21.05.2018