Bir rahatsızlığın, takıntının, deliliğin
görülmemiş bir sapkınlığın müdahalesiz resmidir şiir
çoğu zaman onu yazan şair için.
hep güllük gülistanlık olmaz hayat
ve arızaları sık görür şair.
bazen etrafta, bazen kendinde...
alır eline kalemi
veryansın eder hem olaylara, hem kendine...
ayaklar altına alır bazen fark etmeden kendini bile.
öylece bırakır kelimeleri ilk elden, sakınmaz;
şiirde gurur yoktur.
boydan boya bütün endamıyla sergiler
detaylarıyla teslim eder seyir defterindeki çarpıklıkları.
okuyan, kendini de hasta zanneder zaman zaman
onun kör girdabına kaptırır kendini
kuvvetli fırtınalarında savrulur oradan oraya
dipsiz okyanusların dalgaları arasında...
Şair, işte böyle apaçık sunar -aslında tedavisi mümkün- hastalığını
korkularını, yakınmalarını
ve şiiri daha bir damgalanır okuyan gönüllere.
Tedavisinin reçetesi de kendindedir aslında ama
yakışmaz şaire, reçeteyi, hastalığın belirtileri ile birlikte vermek.
onun amacı hastanın alabildiğine ateşlenmesi
hastalığın pençesinde cebelleşmesidir.
ve bütün vücudunun o mikroplarla yüzleşmesidir.
Hayatın ve çekilen bütün çilelerin amacı da bu değil midir? ..
(Ekim 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 2.10.2006 11:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!