Şiire Ölüm Karıştı Şiiri - Sinan Bayram

Mürekkep hiç kurumadı
Feryatlar hiç susmadı Sonra
Şiire ölüm karıştı
En acıklı olan da buydu
şair hiç tanımadı hayatı hiç yaşamadı
Bu ferman kimin di
Ortada olan şey ne gitmek di ne kalmak
Oysa bir istek vardı
Giden hep kalmayı kalan hep gitmeyi istedi
Hiç biri de olmadı
Giden gittiğine yandı kalan kendini hep yalnız saydı
Ölüm gibi bir şeydi bu ne acı
Yürek yüreğe yanarken hep aşk oldu
Ayrılık türküsü geceden zifiri pusuya yattı
Hücreden hücreye hayat misafir
Gökyüzüne uzanan kimi eller
Gözlere kan kızılı aşk kaçtı
Mürekkep doldurur kadehi
Yürekte feryat gül ile kül gözyaşı
Kadeh içinde davet zerre hece
Şiire ölüm karıştı sonra
Her mısra kendini dar ağacın da kurban saydı