Şiire İnan! Şiiri - Emsal Toprak

Bana inanmadın şiire inan
Simdi yapa yalnız kaldığımı
Yanık hasret türküleri çaldığımı
Adın; her nesneden önce aklımda kalan
Sensin ruhumu iklimden iklime salan
Bana inanmadın şiire inan...

Acaba ; hangi şiir kime yazıldı
Sana yazılan bu şiirin azizliğini
Kalabalıklar içinde kimsesizliğini
Peş peşe dizeler kimler için dizildi
Bir göz için tüm gözlerin üstü çizildi
Acaba; hangi şiir kime yazıldı

Bana inanmadın; kime inandın
Yalnız senin adına yazılan şiir
Toz duman içinde kim kimi bilir
Yazıya inanmadın kem söze kandın
Kor ateş oldun bağrımda yandın
Bana inanmadın; kime inandın

Yalan denildiginde şair sözüne
İnanma; Söz mânâsını şiirde bulur
Okuyan nefes alır yazan boğulur
Girince efsunlu kelimeler özüne
Lügat her hakikati çarpar yüzüne
Yalan denilince şair sözüne

Anlamsızdır; içinde sen olmayan şiirler
Kelimeleri buğulu gözlerini vermeyen
Dizeleri dalga dalga saçlarını dermeyen
Beklemekte şiirime teşne olan kabirler
Söz; uzak benden hamasetler kibirler
Anlamsızdır; içinde sen olmayan şiirler

Sözlerimin can suyu gözlerin, bakışların
Bir bakışın delip geçer kalbimdeki yarayı
Tebessümün, bir gülüşün, aklaştırır karayı
Ben olayım tek teşnesi gözündeki yaşların
Gönlümdeki fermanım kirmanım yay kaşların
Sözlerimin can suyu gözlerin bakışların...
Emsal TOPRAK...