sensizlik sığmıyor yirmi dört saate
bir ömür gibi geliyor her bir dakikası
beynim sığmıyor kafatasıma
sanki her hücresine sen dolmuşsun
kalbim sığmıyor göğüs kafesime
tüm vücuduma sen pompalanıyorsun
bacaklarım taşımıyor bedenimi
yok mu? adım attıkça senden uzaklaşıyormuşum hissi...
ne sığınacak liman kaldı
ne de oturup içilecek masa.
tüm güzel şiirler ve tüm güzel şairler
kabul buyrun,
sizlere sığınma talebimi arz ediyorum.
Kayıt Tarihi : 3.7.2019 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!