Aklımın sokakları iyi niyetle hoşgörüye çıkar benim.
Başka yol bilmem.
Saksılarımda rengarenk çiçekler olur.
Pencerelerimde pembe panjur.
Kapımın önü hep tertemiz,
Evim hep derli topludur.
Fitne fücur bilmem.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim