Aklımın sokakları iyi niyetle hoşgörüye çıkar benim.
Başka yol bilmem.
Saksılarımda rengarenk çiçekler olur.
Pencerelerimde pembe panjur.
Kapımın önü hep tertemiz,
Evim hep derli topludur.
Fitne fücur bilmem.
Dedikodu sevmem.
Kimsenin zırnığına tenezzül etmem.
Hiç ölmeyecek gibi umutlu,
Her an ölecekmiş gibi hazırlıklıyım.
Buyursun gelsin Azrail.
Şiir gibi yaşayamadım ama,
Şiire yeterince doydum....
Gözü göreni az önceki dönemeçte solladık.
Özü görene yolumuz....
Kayıt Tarihi : 21.11.2018 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah Min-el Aşk
