Şiire Dönüşür Lavlarım Şiiri - Nebi Ünler

İçimde
İçimde bir volkan kaynar
Şiire dönüşür lavlarım bazan…

Dışımda
Dışımda, bir serseri ,yalnızlık rolünü oynar
Kozan Kalesi’nden de ağır gelir gönlüme hazan…

Zaman zaman bir kara yılan gibi kavlarım.
Dedeoğlu Aşiyan da bir gölge, dudun dibinde pınar
Cevizin dibinde semaver de çay yerine ben, kaynarım.

Bakarım vicdan aynama, yangınımla yanarım
Dedeoğlu Aşiyan da, hiç gelmeyen belkilerimle
Terk edilmiş, içi kovuk, çürüttüğün bir çınarım.

Ulan sisler ardına gizlenmiş mazi
Kim sordu bana, doğacakmısın, yaşayacakmısın diye
Yani ben değilim oynadığım senaryonun zerresini yazan.

Bilirim beni yaratan Tanrı her dem beni sınar
Dil de "Ya Rezzak..." zikrim, Tanrımı ve seni anarım...
Yılgın Yağmur ve yalnızlık ah be... Bu yürek neden kanar?

Dedeoğlu Aşiyan, 26.09.17 Y.Y.