Şiire Dair Şiirleri - Şair Şiire Dair

Şiir Gibi Bir Yaşam
Dünya üzerinde yaşanan haksızlıklar, yapılan zulümler, sönen ocaklar, kaybolan umutlar, çekişmeler, sürtüşmeler, savaşlar, karanlıklar; sana olan hasretimi artırırken ve özlemlerimi yüzüme vururken;
Yeni bir doğuma işaret eden şu Nisan’la beraber gelen bahar, toprağa hayat veren şu Nisan Yağmuru, şafağın karanlığını yırtarak doğan şu Güneş, umutsuzluğu boğarcasına filizlenen şu papatyalar, gönlümün derinliklerinden koparak dağlarla kucaklaşan şu fırtına; umutlarımı tazelerken ve geleceğe dönük beklenti ve hayallerimi yeniden yeşertirken, özlem duyulan o Şiir gibi yaşanılası hayat; senin şahsında bir defa daha hayat buldu. Ve anladım ki ben sana Şiir gibi tutulmuş, seni Şiir gibi yaşamışım. Ben hayatı, ben dünyayı, ben sevgiyi, ben herşeyi Şiir gibi görenlerdenim; tertemiz, saf, sade, gönülden, göklerden....!
Şiir gibi bir ömür sürmen dileğiyle....!

Bugün senin doğum günün,

Şiir Üzerine
Bir şiir yazıyorsun,
San ki o şiirle beraber yeni bir hayat daha başlıyor,
Yeni bir beden, yeni bir hikaye hayat buluyor.
Dudaklarından dökülürken sana ait olan mısralar,
Şiir tamamlandığında, senin gibi biri oluyor.

Söz

Bir sözümüz vardı bizim,
hiç yerine getiremediğimiz...
yine sensiz,
hayalinle baş başa...

Tezatlar

Bir insanın; günahlarına, kirlenmişliğine, yenilmişliğine, yetememesine, yetirememesine, yarım kalmışlığına, pişmanlıklarına, imkansızlıklarına, özlemlerine, hayallerine, mutsuzluğuna, umutsuzluğuna, parçalanmışlığına, kendi içindeki tezatlar ve savaşa karşın,

Doğanın; denge, ahenk ve uyumu, huzuru, haşmeti, temizliği, enginliği, dinginliği, mevsime özgü güzelliği, sessizliğine gizlenmiş mesajları, hep muzaffer edası, vefası, kucaklayışı...

Saat neredeyse kavuşacak ikiye,
Sokak lambaları, göz kırparken geceye.
Karla karışık yağmur sularken toprağı,
Sis sarmalamış gecenin karanlığını.
Ve rüzgar kulağıma fısıldıyor,
Uyuma, uyursan sabah olur... 17.12.2023

Yalnız Adam
Sessiz, loş sokaklarda bir yalnız gölge;
Meçhule doğru yelken açmış ilerliyor.
Öylesine hasret ki aşka ve sevgiye;
Sevgiliyi bulmak için yağmurda ilerliyor.

Yalnızlık
Sen! Evet sen!
Sen yalnızlık nedir bilir misin?
Ama nerden bileceksin.
Sen yalnızlığı hiç tatmadın, tanımadın ki!
Sen kalabalıklar içinde kendini yapayalnız hissettin mi hiç?

Çatıdaki yağmur sesi, türkülere eşlik ederken,
Yalnızım, yokluğunun esiri olmuşum.
Sigaranın dumanında hayallere dalmışken,
Geçmişin yaşanmışlığıyla teselli bulmuşum.

Ruhumdaki yaraya merhem kar etmez,