Şiire Bulaştı Ömrüm Şiiri - Savaş Barha

Dur, bekle!
Söyleyeceklerim var.

Boynumda yafta,
ayağımda pranga var.

Bileğimde kelepçe,
alnımda kara bahtım var.

Mahkûmum.
Sensizliğe esir düştüm.
Tepeden tırnağa sana hasretim.

Cüzzamlıymışım gibi
kendimi insanlardan dışladım.

Sensizliğin ertesinde
kalmış bütün güzellikler.

Bir sokak başında
karşılaşma ihtimalimiz olmasa
bu hayatın çekilecek hiçbir güzel tarafı yok.

Dur, bekle!

Bir şiir ha doğdu, ha ölecek.
Belki şimdi, belki sonra, belki asla.

Doğup, yaşayan
hangi şiir var ki?

Şiirler birer insan sanki.
Ya ölü doğdu ya doğup öldü ya da ölecek.