a' cem'inim...
Bir dizi bağı çözülmüş kelimelerden,
yarım pörçük şiir.
Not defterimdeki silik yerlerine,
doku dokuyacağım, Allah'ımdan aldığım nimetlerimle.
Ya da, banamı böyle geliyorsun,
önce yalanım kurusun,
sana doyunca ben,
beni duyunca sen koru, kalanımızı.
Bir anne edasıyla, sen..
Aceminim,
üzerimize düşen kelimeleri,
göz hizana denk getirip, tutamayacak kadar,
nefesimi bile en fazla kırkbeş saniye tutabiliyorken.
Sigaram batsın, sonra gün.
Yarım pörçük şiirim,
kalanım sende, üç nokta koy.
Kör kütüğün kokunla evrildiği şiir'ler bir dizi,
ve bağı çözülmüş,
saç tellerin benliğimden savrulganken, ben,
sana eksik kalıyorum.
Sen bu ömrümün dert tarafında çevrili halinle,
bir yağmurdan, bin kısmet alırken, deniz gözlerine,
ben bütün gerçekliğinle yüz yüzeyim,
yağmurla aramda, pek de iyi olmayan, bir tavan var.
Yüzeyim tamam, her gece yastığımın neminde.
Boğulursam gözlerinden batan bir şiirdir,
sonra gün.
Bu gülün işini yârime bırakıyorum,
tütünüm bir,
sonra ömrüm,
ve gül.
Sen, deniz gözlerinle,
çorak yüreklere yasaklanan, kendini bilmez sevdiğim.
Bilsen çok korkarsın.
Çelişkili bir acayip sendeleme, düş'sen,
göz kapaklarıma yine vur.
Şiirdir, sihir olmuş olsa, üzümden iksir damıtırdım.
Ya da büyü...
Göz bebeklerime, bir acayip gelen,
uyuma bilinci,
sallanmadan, yâr'ini bulan.
Urban değilim, çöle gidersem susarım.
Sükutun ses telleri gıcırdar.
ama!
kurban olurum/böyle yağmurlu günlerde,
gözlerini bileyle,
cehaletten fikrini çatlatacaksın.
Bu gözler böyle bilmeden olmaz,
ama! öyle bilmeden olur,
söyle, bir de senin aksanınla, ikna olayım ölmeye.
Alın yazımı, alın!
Şiirdir üç satırlık,
gün geçer derinleşir.
Yadigardır, tırmanmalarım,
karşılıksız sev'dağına.
Ellerin, bu yüzden çok küçük duruyor,
o yüz ise benim ellerimde yerini yadırgayan,
her gecelik misafir.
Yüzde yüz farklı şiirdir.
Sen'ce bir suskunluk yeter.
Göz çukurlarımı doldurduğun zaman.
Bence bir durgunluk.
önce su, yüreğimde geçmeyen bir yâr'e,
sonra,
şu ya! ta şu'ramdaki sakladığım,
seherden önce yasakladığım,
şu yatağa.
Güneşi pencereme sezeryan doğuran şiirdir.
ve ben senin mevsimde ölürsem,
ölmekten ziyade sana bir zeval uğramaktan
çok fenâ oluyorum.
viranebirdivane/
Halil Oflaz 2
Kayıt Tarihi : 30.1.2025 06:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!